تربیت، فرایندی تدریجی است، ولی پیش از آن پدیده ای کم هزینه است. بسیاری بر این باورند که برای تربیت، هزینه بسیار باید کرد. این ها بی گمان تصور ناتمام و نادرستی از تربیت دارند. برای تربیت افراد نه تنها لازم نیست از نظر مالی هزینه سنگینی در نظر بگیریم، حتی لازم نیست زمان زیادی صرف کنیم یا حتی سخن و نصیحت زیادی برای تغییر باور، نگرش و رفتار افراد به کار ببریم. تربیت بیش از هر چیز به مراقبت نیاز دارد. کودک که بودم باغبانی را دیدم که نهالی تازه در باغ می کاشت. با شتابی کودکانه دویدم و سطلی آب آوردم تا پای نهال بریزم. پیرمرد دستم را گرفت و گفت: «با این کار نهال را می کشی». چند روز بعد باغبان را دیم که نهال دیگری می کاشت. دوباره با همان شتاب کودکانه سطلی آب آوردم که پای نهال بریزم. پیرمرد گوشم را گرفت و گفت: «وقتی بیش از اندازه به نهال آب بدهی آن را می کشی». آن روز متوجه منظور باغبان نشدم. او می خواست به من بگوید تو با این کارت مانع جستجوگری نهال می شوی. وقتی از بالا به او آب می دهی، مانع می شوی ریشه هایش در اعماق زمین به دنبال آب بگردد. تو موجب می شوی ریشه های نهال در سطح زمین پراکنده شوند. وقتی ریشه ها در اعماق زمین نفوذ نکنند، با یک تکان یا وزیدن یک تندباد، از جا کنده می شود. این نهال هر بار به مشتی آب نیاز دارد. اگر نهال را دوست داری، کمی هم آب به سر و روی آن بپاش تا باطروات و شاداب شود...