دوستی نقل می کرد:30سال در پایه اول ابتدایی تدریس می کردم وبه نظر

خودم تجربه های بی شماری در این سالها داشتم ودرآستانه باز نشستگی بودم،در واپسین روزهای سی امین سال

خدمتم بعد از پایان کار کلاس متوجه یکی از دانش آموزانم شدم که مقنعه اش کج شده وموهایش به شکل نامرتبی از

مقنعه بیرون آمده بود! نا خوداگاه به سمتش رفتم با مهربانی  موهایش را مرتب کردم /صورت معصومش را بوسیدم ،

وگفتم :حالا شدی دختر مرتب.................................

زنگ خورد ومن همراه دانش آموزانم از کلاس بیرون رفتم ..بعداز زنگ تفریح که به کلاس آمدم با حیرت مشاهده

کردم که همه 32نفر دانش آموز کلاسم مقنعه هایشان را کج کرده ، موهایشان را نامرتب نموده و... با ورو د من به

کلاس برخاستند.......ابتدا با حیرت نگاهشان کردم و از آنها خواستم بنشینند،سپس تک تک شان را بوسیدم مقنعه

هایشان را مرتب کردم ومصمم تر از همیشه شروع........

من تمام عشق را نشانه می رودو شما برایم دعا کنید که هرگز دلم قربانی دنیا

 نشود....عمر با سرعتی غریب در گذر است و فرصت بسیار کم! باشد هوای دلهامان

 همواره آفتابی....من دشمن شماره 1 انسانیت است و هرگز مباد بر بالش غرور

تکیه کنیم که تکیه گاهی سخت سست است......من آفت روشناییست..............

                                      شمع دلهامان همواره روشن باد!

باز جمعه ای گذشت وتو نیامدی                                      

             دلبرا دلم شکست وتو نیامدی

                                 عمر من گذشت و همچنان به انتظار مانده ام ...............

        چله ای ! زعمر من گسست وتو نیامدی....الهم عجل لولیک الفرج                

چه نعمتی است نادانی برای بالهای پرنده.دانستن حجم قفس را به رخ بال پرنده می کشد.آّه چه می شد اگر نمی دانستم !همین معنی را بیدل دهلوی پیچیده در حله ای از

فلسفه و دانایی عرضه می کند. خوشا به حال آنها که نمی دانند وبالهایشان با قفس

فالوده می خورد:

زین پیش که دل قابل فرهنگ نبود

از پیچ وخم تعلقم ننگ نبود

آگاهی ام از هردو جهان وحشت داد

تا بال نداشتم قفس تنگ نبود!

شادروان سیدحسن حسینی(مسیحا)

9 فروردین  هفتمین سالگرد عروج استاد بود/ یادش به خیر! برای شادی روحش صلوات

یک غریبه داد می زند.....

 یک غریبه در سکوت عشق داد می زند نام خسته تو را در صدای آفتاب....

 یک غریبه در سکوت اشکبار خود نام مهر را به دست باد می برد!!

تمام لحظه هایم را قربانی نگاه آشنایت می کنم وتمام خودم را قربانی لحظه ای با تو........

تو لبریزی از حس آشنایی ومن تهی از حس غربت با "تو"!

سخت باورت کرده ام/ای تو که آرام وقرار روح بی قرار منی ومن بی قرار روح آرامت.....  

                                                                                "قربانی تمام لحظه هایت: بی قرار"

قصه بهار قصه شروع یک ادامه است ...............

 باور بهار /باور تمام زندگیست* بهار بهترین شروع جاودانگیست........................ 

    روز و روزگارتان خجسته و  بهارتان تا همیشه جاودانه باد!