گاه هستیم وبودن را با تمام وجود حس می کنیم،امروز شاد شادم وشادی امروز را با هیچ چیز عوض نمی کنم...کاش می شد حس شاد بودن را برای همیشه جاودانه کرد....گاه دلتنگم تا آنجا که حس دلتنگی آنچنان قلب وروحم را می فشارد که گویا امید معنایی ندارد.....!!!اما دلتنگ که می شوم گهواره گیاه را تکان می دهم تا شوق جاودانه ام را برای همیشه جاودانه ماندن جستجو کنم وباز به یاد می آورم که می توان زیست ،امیدوار بود وتا همیشه سر افراز وپاینده ماند....کاش باور بکنی،شادی امروزم را با هیچ چیز عوض نخواهم کرد......
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » زهرا علی بابایی ( یکشنبه 87/4/23 :: ساعت 7:25 عصر )
زهرا علی بابایی لیسانس ادبیات فارسی از دانشگاه الزهرا و فوق لیسانس رشته برنامه ریزی دانشگاه آزاد 28 سال سابقه تدریس،معاونت ومدیریت دبیرستان های منطقه 17 و2تهران
