تمام لحظه هایم را قربانی نگاه آشنایت می کنم وتمام خودم را قربانی لحظه ای با تو........
تو لبریزی از حس آشنایی ومن تهی از حس غربت با "تو"!
سخت باورت کرده ام/ای تو که آرام وقرار روح بی قرار منی ومن بی قرار روح آرامت.....
"قربانی تمام لحظه هایت: بی قرار"
قصه بهار قصه شروع یک ادامه است ...............
باور بهار /باور تمام زندگیست* بهار بهترین شروع جاودانگیست........................
روز و روزگارتان خجسته و بهارتان تا همیشه جاودانه باد!
تیغ ابراهیم تسلیم رضایت می شود حلق اسماعیل میقات محبت می شود
عید قربان است ورحمت بی حساب قلب ما مشتاق یک مامن عنایت می شود
التماس دعا
دلم تنگ تنگ است از غربت بی نهایت..........
علفزار احساس نا آشنا با سکوت عداوت.......
نمردست آیا صداقت؟!
نمی دانم این عادت زرد بودن همان روح موهوم تنهایی بی کران است؟!.......
دراین غربت سرد پاییز:چه زیبا وغمگین نی ام می نوازد........:
بیا عشق را همره حس بودن نماییم.......بیا اشک ریزیم در غربت بی نهایت..........
دلم تنگ تنگ است/دلم تنگ رنگ صداقت/دلم گریه کردست از غربت بی نهایت!!!!!!!!!!!!!!!!!
باز غریبانه دلتنگم......بازدلم می خواهد پرواز کنم وبرم سمت آسمون!
دلم می خواد پرنده باشم وهرجا که دلم خواست برم..........
عجیبه چرا !!!!!!!
چرا هیچی توی این دنیا نمی تونه به قلب خسته من التیام بده! خدایا کمکم کن / !!!!!
خطوط را رها می کنم واز میان شکل ها فقط به پهنه های حسی مساحت می اندیشم...
ای خوش آن روز کزین منزل ویران بروم....
خداوندا تو می‌دانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است!!!!
مرا زندگی مثل شبهای مهتاب شد
گذر کردن از مرز عادت مرا عادتی ناب شد
چه گویم فرو مانده ام از تمام توان شکفتن
تمام سرودن برایم چو رؤیای در خواب شد!
قفس دلبستگی ها پر وبالمو شکسته
بغض سنگین سرودن همه گلومو بسته
پر پرواز ندارم دل خود باز کنم من!
عمریه بغض دلم را می ذارم رو اشک خسته.........
مهر دیباچه زندگیست وتمرین بردباری....
عصای خاطره را به دست می گیرم وبا پرستویی مهاجر سفر می کنم،در این اندیشه ام که دلتنگیم را به پرستو بسپارم تا به دیار دیگری ببرد ؟؟
نه فقط با پرستو به پرواز در می آیم وعصای خاطره بر بال وپر خیالم سنگینی می کند،پرستو نگاهم می کند ومن با ولع نگاهش را می بلعم،پروازش اوج می گیرد ومن با کوه خاطراتم عقب می مانم!
کبوتر دلتنگی بر سینه ام می کوبد ....بیدار می شوم!
باز عصایم را به دست می گیرم تا سفر کنم اما افسوس کوله بار دلتنگی امانم نمی دهد وگریستن تنها همراهی است که دردهایم را درک می کند!!!
خداوندا !
وجودم را از عشق بنا کردی بی آنکه بدانم..... (من اسیر غم چشمان کبوتر بودم بام چشمان تو پروازم داد)
پروازم دادی با پر های بندگان دیگرت....
آرامش عطا یم کردی بی آنکه خود تلاش کنم....
من بی تو هیچم وبه اندازه پایان غم آغازت امید به آمرزش خطا هایم که عفوم کنی که عمری شروع لحظه های بی پایان تنهاییم بودی....
می دانم رهایم نمی کنی ومی دانی غم تنهایی در لحظه های بی کسی برایم سخت تنگ ودلتنگیم از غم ماندن در دنیای خاکی است.....امید به استجابت دعا !!!
در این ماه پر فیض ورحمت رمضان از همه دوستان التماس دعا دارم
امروز هوا زخمی است ومن دلتنگ.....مولای من درد این زخم جانکاه نفسم را بریده است ،امروز به یادگار دردی را می نگارم تا شاید نگاهم کنی اما(تاوان دل سپردن اگر زنده مردن است......خوشبخت کسی که زودتر از این جهان گذشت)
آیا هرگز آفتاب بی مضایقه خواهد تابید؟؟؟؟!!!!!!!!!!!
الهم عجل لولیک الفرج
باز آمدم به سویت با بالهای زخمی
اشکی به چهره اما باهای های زخمی
می خوانم از فراقت،از حس اشتیاقت
آیا شنیده یوسف با این صدای زخمی؟
بنشین به دیدگانم،محبوب مهربانم
هرچند می نشینی بر قابهای زخمی!
خواهم به سویت آیم اما نمی توانم
زنجیر گشته عشقت بر دست وپای زخمی
گاهی تو را سرایم،گه غرق موج دریا
دردی ز عشق دارم،با آه های زخمی
آیا که می توانم آسان غزل سرایم؟
در وصف روشنایی با این هجای زخمی!؟
دیریست زخم هجرت آتش زده به جانم
کاش آسمان ببارد در این هوای زخمی!
